برای رهایی از تمام اما و اگرهایی که ممکن است در این راه برای شما پیش آید، بهتر است با بهرهگیری از مشاوره مالیاتی، تمامی ریسکهای مالیاتی را از خود دور کنید. مؤسسه مشاوره مالیاتی حساب کتاب ایرانیان، با بهرهگیری از مشاوران و وکلای مالیاتی با تجربه و خبره، آماده ارائه خدمات مشاوره مالیاتی و دادرسی مالیاتی در سراسر ایران می باشد.
اولین قسم از اقسام شخصیت در حقوق، شخص حقیقی است. در تعریف شخص حقیقی می توان به زبان ساده گفت که شخص حقیقی یا شخصیت حقیقی خود ما هستیم. در واقع همه افراد، شخص حقیقی محسوب می شوند. انسان از زمانی که متولد می شود تا زمانی که از دنیا می رود دارای شخصیت حقیقی است. قانون به انسان شایستگی این را داده است تا بتواند صاحب یک سری حقوق و تکالیف شود.
علاوه بر افراد در جامعه، اشخاص دیگری هم یافت می شوند که به فعالیت می پردازند مانند گروه ها، جمعیت ها، موسسات، سازمان ها و... به این نوع اشخاص اشخاص حقوقی می گویند، این ها وجود طبیعی ندارند و دارای وجود فرضی و اعتباری می باشند. شخص حقوقی مولود اجتماعی است که به تجویز قانون و از اجتماع دو یا چند شخص حقیقی ایجاد می شود.
این اشخاص دارای حقوق تکالیف و اموالی هستند که به طور کلی از اموال و حقوق و دارایی افرادی که آن را تشکیل می دهند جداست و دارای کلیه حقوق و تکالیفی می باشند که قانون برای اشخاص حقیقی شناخته است مگر آن چه که ملازمه با طبیعت و فطرت و سرشت انسانی دارد و مختص انسان است.
طبق ماده 588 قانون تجارت، شخص حقوقی می تواند دارای کلیه حقوق و تکالیفی شود که قانون برای ( اشخاص حقیقی ) قائل شده است. مگر حقوق و وظایفی که بر اساس طبیعت انسانی، فقط انسان می تواند دارای آن حقوق باشد. بنابراین شخصیت حقوقی هم تولد و خاتمه دارد و می تواند اقامتگاه و تابعیت داشته باشد اما نمی توانند مانند اشخاص حقیقی دارای حقوق ناشی از روابط انسانی مثل حق زوجیت باشند.
هر شخص بوسیلهی نام، اقامتگاه و اسناد ثبت احوال از اشخاص دیگر متمایز میشود.
نام که یکی از ممیزات هر اشخاص حقیقی است از دو جزء ترکیب میشود: نام شخصی یا نام کوچک که آن را به اختصار نام میگویند و نام خانوادگی. نام خانوادگی شخص که در دفاتر ثبت احوال به ثبت میرسد دارای آثار حقوقی میباشد.
اقامتگاه نیز مانند نام، یکی از وجوه تمایز اشخاص حقیقی است و شخص را از لحاظ حقوقی به محل خاصی مرتبط میسازد. همان طور که هر شخص نامی دارد، اقامتگاهی نیز باید داشته باشد زیرا روابط حقوقی اشخاص ایجاب میکند که برای هر شخص محل معینی به عنوان اقامتگاه در نظر گرفته شود. شخص همیشه در اقامتگاه خود حاضر فرض میشود اگرچه در واقع در آن محل حضور نداشته باشد.
مادهی 1002 ق.م در تعریف اقامتگاه مقرر میدارد: «اقامتگاه هر شخصی عبارت از محلی است که شخص در آنجا سکونت داشته و مرکز مهم امور او نیز در آنجا باشد اگر محل سکونت شخصی غیر از مرکز مهم امور او باشد مرکز مهم امور او اقامتگاه محسوب است. اقامتگاه اشخاص حقوقی مرکز عملیات آنها خواهد بود.»
مثلاً ممکن است شخصی در کرج سکونت داشته باشد اما مرکز مهم امور او تهران باشد که در این صورت مرکز مهم امور شخص (تهران) اقامتگاه او خواهد بود.
به اسناد مربوط به احوال شخصی که برابر مقررات ثبت احوال به وسیلهی مأموران رسمی تنظیم میشوند اسناد ثبت احوال یا اسناد سجلی میگویند.
اسناد زیر از جمله اسناد ثبت احوال به شمار میآید:
سند ثبت ولادت، سند ثبت مرگ، شناسنامه، کارت شناسایی (کارت ملی)، دفتر رسمی ازدواج و عقدنامه، دفتر رسمی طلاق و طلاق نامه
بیشتر بخوانید: تنظیم اظهارنامه ارزش افزوده به چه صورت است؟
شخص حقوقی دارای اقسامی است که ممکن است مربوط به حقوق عمومی یا حقوق خصوصی باشد.
شخص حقوقی ممکن است مربوط به حقوق عمومی باشد، مانند شرکت ملی نفت و شهرداری تهران. به طور کلی دولت و شهرداریها و برخی مؤسسات و سازمان های عمومی که از استقلال مالی و اداری برخور دارند از این دستهاند. شرکتهای دولتی نیز از اشخاص حقوق عمومی هستند. مادهی 587 قانون تجارت مقرر میدارد: «مؤسسات و تشکیلات دولتی و بلدی(شهری) به محض ایجاد و بدون احتیاج به ثبت دارای شخصیت حقوقی میشوند.» البته منظور از مؤسسات و تشکیلات دولتی و بلدی مذکور در این ماده، شرکتهای تجاری دولتی نیست.
بنابراین اشخاص حقوقی مربوط به حقوق عمومی به محض ایجاد، شخصیت حقوقی پیدا میکنند و اصولاً نیازی به ثبت آنها نیست. البته ممکن است ثبت اشخاص حقوقی حقوق عمومی به موجب قانون خاص لازم باشد، مانند شرکت واحد سهامی اتوبوسرانی عمومی که طبق مادهی یک آئین نامهی اجرای قانون تأسیس شرکت اتوبوسرانی باید براساس مقررات قانون تجارت به ثبت برسد.
این دسته از اشخاص حقوقی با روابط خصوصی مردم سروکار دارند و فعالیت آنها در زمینهی حقوق خصوصی است. اشخاص حقوقی، حقوق خصوصی را می توان به سه دسته تقسیم کرد:
اظهارنامه مالیاتی چه به صورت خود اظهاری باشد و چه خود سازمان امور مالیاتی در اختیار مودیان قرار دهد، کارنامه مالی است که همه ساله، اشخاص حقیقی و حقوقی مشمول مالیات، به منظور محاسبه مالیات خود، به سازمان مالیاتی تقدیم می کنند و اکنون، با خود اظهاری الکترونیکی، فرآیند ها تحت سامانه متمرکز انجام می شود. تاریخ تحویل اظهارنامه مالیاتی اشخاص حقوقی، حداکثر ۴ ماه پس از اتمام سال مالیاتی است. اگر سال مالیاتی آن ها طبق اساس نامه با سال مالیاتی رسمی تفاوت داشته باشد، ملاک، سال مالیاتی اساسنامه است.
سازمان امور مالیاتی در حال حاضر تمایل به تنظیم اظهارنامه به شیوه الکترونیک و بدون مراجعه حضوری مؤدی را دارد. ارسال اظهارنامه به این شیوه مشروط به تکمیل مراحل ثبت نام الکترونیک می باشد و کلیه مؤدیان اعم از حقیقی، حقوقی و تشکل های حقوقی می توانند با مراجعه به سایت www.tax.gov.ir از خدمات غیر حضوری این سامانه استفاده نمایند.
کلیه اشخاص حقیقی که سال مالی آنها از ۱۳۹۴/۰۱/۰۱ و بعد از آن شروع می شود مشمول نرخ مالیاتی فوق خواهند بود.
از درآمد مشمول مالیات و بدون توجه به مبلغ به نرخ ۲۵% مالیات مطالبه میشود.
افرادی که ملزم به تنظیم و تسلیم اظهارنامه مالیاتی هستند، عبارتند از:
۱. تمام اشخاصی که به صورت حقیقی یا حقوقی به فعالیت خود مشغولند.
۲. اشخاص حقیقی و حقوقی که در ایران اقامت دارند و داخل یا خارج از کشور دارای فعالیت هستند.
۳. اشخاصی که خارج از ایران اقامت دارند و درآمد و فعالیت آنها از طریق ایران می باشد.
۴. تمامی اشخاص غیرایرانی فعال در ایران که از طرق مختلف مثل: ارائه تعلیمات، واگذاری امتیازات و غیره موفق به کسب درآمد شده اند، به نسبت درآمدهایی که در ایران کسب می کنند باید مالیات پرداخت کنند.
از سوی دیگر، افرادی که ملزم به تنظیم و تسلیم اظهارنامه مالیاتی نیستند، شامل این گروهها میباشند:
۱. شهرداری
۲. سازمانهایی که دولت بودجهی آنها را مشخص میکند.
۳. موسسات و وزارتخانههای دولتی.
۴. شرکتهای تعاونی دانشآموزی، کارمندی، کشاورزی، کارگری، صیادی و عشایری.
در صورتیکه مودیان اظهارنامه را در موعد مقرر ارسال نکنند مشمول جرایم و تبعات قانونی خواهند شد.
طبق ماده ۱۹۲ ق.م.م جریمه عدم ارائه اظهارنامه برای شرکتها و اشخاص حقیقی ۳۰ درصد نسبت به مالیات متعلقه و غیر قابل بخشش است.
© کلیه حقوق علمی، مادی و معنوی این وب سایت متعلق به شرکت حساب و کتاب ایرانیان می باشد