فرمول های مورد نیاز برای محاسبه بهای تمام شده کالا

برخی فرمول های مورد نیاز برای محاسبه بهای تمام شده کالا به شرح زیر هستند:

 خرید خالص = خرید طی دوره + اضافات خرید – (برگشت از خرید + تخفیفات درصدی خرید + کسورات خرید)

موجودی کالای آماده برای فروش = موجودی کالای اول دوره + خرید خالص

بهای تمام شده کالای فروش رفته = موجودی کالای آماده برای فروش – موجودی کالای پایان دوره

موجودی کالای پایان دوره = موجودی کالای تعدادی در انبارها که قابل شمارش باشد * بهای هر کالا

برای تعیین قیمت ریالی هر کالا، 5 روش هست که عموما از روش فایفو استفاده می شود .

فایفو : به معنی اولین وارده ار اولین صادره می باشد. یعنی هر کالای که زود تر وارد انبار شود اول از انبار خارج می شود و موجودی پایان دوره شامل کالاهای که دیرتر خریداری می شوند.

لایفو : آخرین وارده ، اولین صادره می باشد. یعنی هر کالایی که دیرتر وارد انبار می شود زود تر از انبار خارج می شود و موجودی کالای پایان دوره شامل کالاهایی ست که اول خریداری شده اند. این روش در ایران کاربردی نیست.

میانگین : در این روش قیمت کالا بر اساس مجموع خرید ها و موجودی اول دوره تقسیم بر تعداد می باشد و فرقی نمی کند که کالایی که در انبار می باشد از چه زمانی است چون با هر خرید بهای کالا تغییر می کند .

آخرین خرید : در این روش بهای کالا از طریق قیمت آخرین خرید * تعداد کالا تعیین می شود . در این روش میزان بهای تمام شده کالا افزایش می یابد و باعث کاهش سود می شود .

 استاندارد : در این روش یک قیمت استاندارد برای کالا تعیین میشود. در این روش سیستم برای محاسبه موجودی پایان دوره به قیمت خرید نیازی نیست و سیستم فقط مبلغ استاندارد را در تعداد کالا ضرب می کند .