مستند به ماده ۳۹ قانون کار ، مزد و مزایای کارگرانی که به صورت نیمه وقت و یا کمتر از ساعات قانونی تعیین شده اشتغال بکار دارند به نسبت ساعات کار انجام یافته محاسبه و پرداخت میشود ، بنابراین این کارگران به نسبت ایام کارکرد، مشمول برخورداری از مزایای مرخصی استحقاقی ، سنوات پایان کار و عیدی و پاداش خواهند بود.
افرادی که دارای شغل موظف بوده و با انجام کار و دریافت مزد به شیوه های مختلف اعم از درصدی ، ساعتی ، کارمزد ساعتی و ….. تبعیت حقوقی و اقتصادی با واحد مزبور پیدا می کنند ، به اعتبار رابطه اخیر مستند به مواد ۲ و۳ قانون کار مشمول این قانون خواهند بود .
قرارداد کار ساعتی باعنایت به تبصره یک ماده 35 و بند الف ماده 37 قانون کار از جمله قراردادهای موضوع ماده 7 این قانون می باشد ، ضمن اینکه تعیین مزد و مزایای قانونی در تنظیم قرارداد باتوافق طرفین می باشد ، کارگرانی که به این ترتیب کار می کنند باید به نسبت ساعات کار حداقل های قانونی در مورد آنان رعایت گردد.
کارفرمایان مکلفند طبق ماده ٣٢ قانون تامین اجتماعی لیست و حق بیمه افراد شاغل در کارگاه را فارغ از ساعات حضور در کارگاه به صورت روزانه و با رعایت حداقل و حداکثر دستمزد سال جاری به شعب تابعه ارسال و پرداخت کنند.